Nederlandse politieman redt ezels in de Auvergne
Bijzonder wat deze Nederlander doet in de Allier. Walter Golsteijn, ex-politiechef uit Amsterdam, heeft sinds 2006 een opvang voor mishandelde en verwaarloosde ezels. Inmiddels ontfermt hij zich over 84 dieren.
Het begon met een halfblind lammetje. Walter Golsteijn vond het verzwakte dier in een greppel en nam het mee naar huis. Hij lapte het dier op en kocht een paar schapen en een ezel om het lammetje gezelschap te houden. Maar die ene ezel, Igor genaamd, opende zijn ogen voor een ander probleem. Walter: “Ik zag steeds vaker verwaarloosde ezels staan op het platteland. Trieste gevallen, op afgelegen veldjes. Boeren hebben niet altijd genoeg geld voor een goede verzorging en ook is de mentaliteit gewoon anders in armere landelijke gebieden. Mensen komen eerst, dan pas de dieren.” Deze bewustwording was het begin van een nieuw levensproject.
Chef moordbrigade
Een grotere omschakeling had Walter niet kunnen maken. Meer dan 25 jaar lang was hij chef van de brigade Ernstige delicten van de Amsterdamse politie. Werk waarin hij dagelijks met moordzaken, wapenhandel en georganiseerde misdaad te maken had. In 2004 besloot hij de grote stad en dit mentaal zware leven te verruilen voor groenere weides. Walter kocht een boerderij in de Allier, een van de stilste streken van Frankrijk. Zijn plan was de eerste tijd een beetje tuinieren en zijn hoofd leegmaken, maar door ezel Igor ontdekte hij een nieuwe missie. Twee jaar later startte hij ezelopvang ‘Aide aux Anes’.
Liefdevolle dieren
Walter: “Ezels zijn zulke lieve, intelligente en aanhankelijke dieren. Het gebeurde dat zo’n uitgemergeld dier in een weide waar ik langsliep zijn kop op het prikkeldaad legde om maar een aai over zijn bol te krijgen. Dat raakte me zo. Ik wilde deze dieren helpen.” Van 1 ezel werden het er 2, werden het er 10 en toen waren het er ineens meer dan 80… Walter: “Als ik niet dagelijks ‘nee’ had gezegd tegen nieuwe gevallen dan had ik inmiddels wel 1500 ezels staan hier. Mensen bellen me vanuit heel Frankrijk. Maar ik zit al diverse jaren aan het maximum aantal dieren. Meer kan ik er in mijn eentje niet onderhouden.”
Alles op eigen kracht
Walter werkt helemaal alleen want in een afgelegen boerengebied is het moeilijk om vrijwilligers te vinden. Van ‘s ochtend vroeg tot ’s avonds laat is hij op de been. Walter: “Het zijn net mijn kinderen dus ik doe alles voor ze. De hoefsmid is hier bijna elke week maar vrijwel alle andere fysieke en ook medische verzorging doe ik zelf. Ook het voeren kost veel tijd. Vorig jaar moest ik 1 ochtend naar het ziekenhuis. ’s Middags stond ik met hechtingen in mijn buik alweer het ijs uit de drinkbakken te bikken. Iemand moet het toch doen?”
Op de Franse televisie: ‘de reddende Hollander’
Walters harde werk gaat niet onopgemerkt in Frankrijk. Er zijn al diverse Franse journalisten en zelfs tv-ploegen op bezoek geweest. Onlangs werd op nationale televisie weer een item uitgezonden over ‘Le policier hollandais: sauveur des ânes’. Daardoor bellen er veel Fransen die hem complimenteren en graag eens willen langskomen. “Dat vind ik leuk maar ik heb er eerlijk gezegd weinig tijd voor,” zegt Walter nuchter. “Wat ik en de ezels echt nodig hebben zijn donaties. Door de extreme droogte in Frankrijk is het hooi de laatste tijd in prijs verdubbeld dus dat is een grote zorg voor de komende winter. En deze mooie lieve dieren worden oud hoor! Wist je dat een ezel soms wel 60 jaar kan worden?”
Meer informatie over: Aide Aux Anes. Wil je Walter helpen zijn werk voort te zetten? Door de grote droogte in Frankrijk in zomer 2019 moet hij steeds meer hooi inkopen om de dieren te voeden… Help met een donatie!
Je kunt vanaf €20 een ezel adopteren (origineel cadeau!) en losse donaties zijn ook meer dan welkom. Aide Aux Anes heeft een ANBI-status, dus giften zijn aftrekbaar van de belasting. Bel of mail van te voren als je een bezoek wilt brengen aan de ezelopvang.
LEES OOK:
Safaritenten op knus vakantiedomein in de Allier
5 plekken die je niet in de Auvergne zou verwachten
Tekst: Nicky Bouwmeester Beeld: Aide Aux Anes en Daniel Gaulard

Goedemorgen heer Golstijn. zal me voorstellen ik beb henk Jansen woon sinds een paar jaar in de Ardeche in het plaatsje Chambonas. Bij mijn komt een vrouw die in Aubenas bij een hoveniers bedrijf gewerkt de eigenaar van dit bedrijf is aan lagerwal geraakt met vrouw en dochter , hier staan momenteel nog 3 ezels moeder en 2 dochters onder slechte omstandig heden we hebben al van alles geprobeerd politie dierenbescherming om ze elders onder te brengen maar zoals u begrijpt niets werkt of iets gevonden . we verzorgen de ezels wel goed maar het bedrijf wordt eerdaags verkocht en dan hebben we een probleem . heeft u een mogelijkheid of kent u mensen waar we ze onder kunnen brengen.Met vriendelijk groet Henk .Jansen
Beste Henk,
Bedankt voor je mailtje maar het is voor mij onmogelijk om nog meer ezels op te vangen.
Ik heb op dit moment 84 ezels en werk helemaal alleen.
Ik heb te weinig grond; te weinig financiën en als ik nog meer ezels opvang, gaat de kwaliteit voor de huidige grote groep ezels achteruit en dat wil ik ook niet. Ik kan de ezels niet stapelen…
Er worden mij elke dag, vanuit alle delen van Frankrijk, ezels aangeboden en als ik alle aangeboden ezels had aangenomen was ik ruimschoots de 1500 ezels gepasseerd.
Voor zover ik weet is er in de Ardeche ook geen andere ezelopvang.
Er speelt overigens nog iets anders… Je kunt niet zomaar ezels ergens weghalen en aan een ander toevertrouwen.
Er is altijd nog een eigenaar en als deze niet zelf de ezels afstaat is het plat gezegd gewoon diefstal…
Als de situatie werkelijk ernstig is dan kun je altijd naar de burgemeester van de gemeente waar de ezels staan gaan.
Deze is uiteindelijk verantwoordelijk voor alles wat er in zijn gemeente gebeurt. Ook al vindt hij het niet leuk en probeert hij je af te poeieren, hij is en blijft verantwoordelijk.
Overigens is een “werkelijk ernstige situatie” hier in Frankrijk niet hetzelfde als wat wij Nederlanders voor ogen hebben.
Hier gelden andere normen en hoe triest ook, de Fransen nemen het niet zo nauw met dierenleed…
Mocht je nog (andere) vragen hebben met betrekking tot (de) ezels, mag je me altijd contacteren.
Met vriendelijk groeten van uit Gipcy,
Walter Golsteijn