Asjha’s zomerserie #10: La terrasse

Het vervolg van de Droomhuis-serie van Asjha! Vorig jaar kochten zij en haar man een vakantiehuis in de Hérault. In een nieuwe serie columns vertelt ze over de verbouwing en het leven in Zuid-Frankrijk. Dit keer: het verhaal achter hun ongewoon grote dakterras.

Jaren geleden gaf van een wijze oude vrouw mij een goede raad over het vinden van het perfecte vakantiehuis. “Jouw geluk hangt niet af van de ruimte in het huis, maar van de ruimte buiten je huis,” zei ze. En keek me daarna lang en doordringend aan. Ja ja, dacht ik, en parkeerde dit advies ergens achter in mijn hoofd in het laatje waar ook ‘ik moet echt een keer een EHBO-cursus doen’ en ‘hoe vaak moet je eigenlijk een cactus water geven?’ lagen te verstoffen. Deze vrouw was trouwens een vriendin van een vriendin en ergens halverwege de veertig, maar ‘oud’ en ‘wijs’ doen het bij dit soort dingen altijd erg goed.

Paar hectare land

Voor het bedrag waarmee je in Nederland een krappe eengezinswoning koopt, heb je in Frankrijk al snel een charmant chateau of een flinke boerderij met een takkengrote schuur te pakken. Vaak krijg je er ook nog een paar hectare land vrijwel gratis en voor niets bij. De meeste ‘Ik Vertrekkers’ – over het algemeen in het bezit van een idioot krap opknapbudget en een iets te grote droom – gaan standaard voor de vele vierkante meters van het huis. Daar moeten dan in 4 maanden tijd 4 boutique suites met luxe badkamer worden gerealiseerd. En dat gaat 9 van de 10 keer mis.

Ik Vertrekkers

Maar dat zien wij als kijkers blijkbaar graag, want het programma is niet voor niets al jarenlang een kijkcijferhit. Het zou zomaar iets met jaloezie en leedvermaak te maken kunnen hebben. ‘Heb je een hekel aan regels en wetten? Heb je nog nooit een spijker recht in een muur geslagen? Heb je nul horeca-ervaring? Maar wil je naast kamers verhuren toch ook een pannenkoekenrestaurant beginnen?’

Heb je alle bovenstaande vragen met ‘ja’ beantwoord, dan maken de tv-makers een kleine rondedans in Hilversum en komen ze nog die middag bij jullie filmen. Regel ook maar vast een paar vrienden en wat saaie collega’s voor jullie afscheidsfeestje, we hopen dat het die dag regent, want we zien graag dat alles misgaat.

Leedvermaak

De kijkers willen lekkages in jullie boerderij of chateau, onverklaarbare schimmels op jullie muren, verwarmingen die veranderen in spuitende fonteinen, we zien graag ongemakkelijke gesprekken met Franse buren en we willen ook dat de vergunning voor de mininudistencamping een lang en slepend proces blijkt.

Begrijp mij niet verkeerd, ik snap deze dromers heel goed, ik was er zelf ook even eentje. Ed en ik kochten in de Dordogne een oud huis met 7 kamers – had ik al gezegd dat we met zijn tweeën zijn? – en een tuin van 2000 vierkante meter. De goede raad van de niet zo oude vrouw spookte bij de aankoop nog even door mijn hoofd, maar die enorme tuin was toch prachtig? Enfin, na een kort, krachtig en tevens mislukt chambre d’hôtes en table d’hôtes experiment, je moet wat met al die extra kamers, kwamen we erachter dat a) ik eigenlijk een bloedhekel heb aan vreemde mensen in ons huis en dat b) voor Ed precies hetzelfde geldt.

Zoekcriteria

De goede raad van de vrouw spookte vooral door mijn hoofd als we weer in Nederland waren en ik naar ons huis in Frankrijk verlangde. Natuurlijk dacht ik dan aan de zonnige, ruime slaapkamer met dat leuke Franse behangetje, aan de gezellige eetkeuken met de grote houten tafel en de houtkachel die zo lekker kon snorren in de winter. Gek genoeg verlangde ik niet zozeer naar de tuin – die bezorgde namelijk best veel werk – als wel naar het terras en het uitzicht op de heuvels erachter. Ik zag mijzelf dan aan de tuintafel zitten, onder de parasol, met een kop thee, een glas wijn, een boek of een laptop. Alleen, met vrienden of samen met Ed. Met dat zalige, rustgevende uitzicht. Als ik tijdens een druilerige Hollandse dag aan dat uitzicht dacht, was ik meteen gelukkig. Zo werden ‘terras’ en ‘uitzicht’ belangrijke criteria bij onze zoektocht naar een nieuw vakantiehuis.

Leefterras

Een paar weken geleden kwamen we de oude eigenaren van ons huis tegen. We wisselden wat nieuwtjes uit en zij vroeg mij of we blij waren met het terras. Blij? Blij is een understatement. Ik geef er ’s ochtends de planten water, we ontbijten er, we lunchen er als het niet te warm is – en doen soms daarna een tukje – we hebben er apéros en etentjes met vrienden en buren, we genieten van een zwoel avondbriesje op het terras na een warme dag op het strand, ik hang en lees in de ligstoel, we hangen samen over de muur om van het uitzicht te genieten, Ed gooit er graag iets op de plancha, we spelen er scrabble of backgammon en we drinken er graag een laatste glas van de dag. Binnenkort gaat er een lang gekoesterde droom van Ed in vervulling: er komt een buitenkeukentje. Kortom: we léven op het terras.

In de fik

“Weet je waarom het huis zo’n groot terras heeft?”, vroeg zij met een ondeugende twinkeling is haar ogen. Uit de reacties van bezoekende dorpsbewoners waren we er inmiddels achter dat ons dakterras relatief groot was. “Ik heb ooit de zolder in de fik gezet,” zei ze trots, terwijl ze met een vinger naar zichzelf wees. Hij lachte een tikkie gegeneerd en corrigeerde haar. Zij had jaren geleden de houtkachel iets te enthousiast opgepookt waardoor er een schoorsteenbrand was ontstaan. De zolder had daardoor flink wat roetschade opgelopen en ze konden kiezen: de zolder helemaal opnieuw opknappen óf afbreken en er een dakterras van maken. Godzijdank kozen ze voor het laatste en bij deze ook un grand merci aan de God van de Beheersbare Schoorsteenbrandjes.

Nu zit ik op dat heerlijke terras en denk ik terug aan de afgelopen weken. Wat hebben we al veel meegemaakt in dit leuke dorp, wat hebben we veel mensen ontmoet en wat hebben we hard gewerkt in ons huis. Aan dat laatste komt waarschijnlijk nooit een eind, maar daar leer je mee leven. Nu is het tijd om te genieten en om nieuwe avonturen te beleven. Misschien lees je daar een volgende keer over…!

Meer verhalen lezen van Asjha?

Lees ook Asjha’s zomerserie van vorig jaar, over de aankoop van hun huis. Bestel verder ook zeker haar twee briljante verhalenbundels: Et voilà! Verhalen uit de Dordogne (Bol.com) en Mais oui! Verhalen uit de Dordogne (ebook) of op Bol.com.

LEES OOK:
Asjha’s zomerserie: klussen & wonen in een Zuid-Frans dorpje (alle afleveringen)
Droomhuis aan zee: de huizenjacht van Asjha