15 tekenen dat je (te) lang in Frankrijk woont
Niks aan te doen, wie een tijdje in Frankrijk woont neemt vanzelf Franse gewoontes over. En vaak vallen die vaak pas op als je weer terug in Nederland bent. Door deze dingen krijgt Nicky de indruk dat ze na 17 jaar in Frankrijk toch wat is verfranst.
1. Ik heb geen last meer van het Franse toetsenbord (Azerty), maar zit nu juist in Nederland (Qwerty) vloekend achter de computer. Wqqqqt?!
2. Ik hou tegenwoordig automatisch op na 2 zoenen, waardoor de derde kus van die andere Nederlander lullig in de lucht blijft hangen… Sorry, mijn fout!
3. Ik zou voor de lunch eigenlijk best een warme hap willen.
4. Ik mis een mandje stokbrood op tafel (tegenwoordig zelfs als ik pasta eet, iets waar ik de Fransen vroeger HARD om uitlachte).
5. Ik geef mijn kinderen zonder knipperen met m’n ogen SUIKER (Het Grote Gif), want in Frankrijk doen ze daar ook nooit moeilijk over.
6. Tussen 12.00 uur en 14.00 uur probeer ik nooit meer iemand telefonisch te bereiken.
7. Bij een griepje ga ik voor de zekerheid toch even langs de Eerste Hulp (en waarom geeft die Nederlandse huisarts zo weinig pillen??)
8. Ik ga ervan uit dat alle winkels tot zeker 19.30 uur open zijn (en sta om 18.01 uur dus verbaasd naar binnen te gluren bij een potdichte bakker/Hema/Kruidvat).
9. Ik snijd kaas tegenwoordig liever met een mes, want een kaasschaaf geeft zulke zuinige dunne plakjes.
10. Mijn uitspraak van het Engels is veranderd en ik hoor mezelf tot m’n stomme verbazing dingen zeggen als ‘It’z true, no?’. (Inspector Clouseau, verlaat dit lichaam!)
11. Het valt me op dat het personeel in Nederlandse restaurants en winkels zo ontzettend hartelijk en vooral ook flexibel is! (Is de klant dan toch koning?)
12. Ik zeg automatisch u tegen de 18-jarige verkoopster bij de bakker.
13. Ik bestel koffie niet langer bij de lunch maar erna (en ik zou eigenlijk best een wijntje willen bij die tosti).
14. Vijf uur voelt tegenwoordig vroeg om al aan de borrel te gaan (in Frankrijk moet een fatsoenlijk mens nog 2 uur wachten).
15. En ik serveer (uitgehongerde!) Nederlandse gasten bij ons in Frankrijk daardoor altijd veel te laat hun avondeten…
LEES OOK:
15 tekenen dat een Française (te) lang in Nederland woont
De 10 mooiste Franse taalblunders
10 dingen die Fransen nét even anders doen
15 dingen waaraan je een Parijzenaar kunt herkennen
Wij verblijven veel in Frankrijk en ik merk dat ik bij binnenkomst in een restaurant blijf wachten tot een medewerker ons een tafel wijst. Wat zijn wij Nederlanders eigenlijk ongemanierd om zomaar ergens neer te vallen en dan ook nog overal stoelen en tafels weg te trekken ,zodat “wij” kunnen zitten.
Hartelijkheid en flexibiliteit van bedienend personeel in Frankrijk v Nederland…
Het varieert nogal, in allebei de landen.
In Nederland is het me meermalen overkomen dat ik genegeerd werd (de zaak was officieel open doch stil en het personeel had geen zin om wat dan ook te doen) en een keer was ik het mikpunt van allerlei sarcastische grappen van de ober (in een groot gemengd gezelschap). Dat zijn uitschieters naar beneden die ik in het buitenland nog nooit ben tegengekomen, zelfs niet bij de overigens zo gemelijke Russen.
Ik ben het helemaal eens met de nrs. 8, 11 en 15 uit de tekst. Ik ben het niet eens met Patricia. Zij vindt dat Nederlanders “beschaafd” rijden…Met Saskia ben ik het wel eens, ik krijg ook zo’n genoeg van dat “hallo” hier in Nederland…(Hoi, vind ik nog erger). Zelf ben ik ook 65-plusser en ondervind over het algemeen weinig respect hier in Nederland op dat gebied (enkele uitzonderingen daargelaten).
Persoonlijk heb ik geen last (of gemak?) van al het bovenstaande. Behalve die ‘lakse’ caissières soms… Wij hebben dan ook alleen (maar al wel 15 jaar) een tweede huisje in Frankrijk. Het schema is ongeveer 3 maanden hier 3 maanden daar. Als vegetariër zijnde is het op het Franse platteland voor mij natuurlijk nog steeds wat moeilijk om uit eten te gaan. Gelukkig zijn er hier in de regio veel Britten met restaurant/pub (Brexit oei) neergestreken en kan ik daar meestal wel goed terecht. Dat de autochtone inwoners en de staat van dit land nog blijven volhouden dat je vlees of/en vis NODIG zou hebben is wat middeleeuws. Dat ze daarintegen zo ongeveer ‘7 kleuren stront schijten van angst’ wanneer ze alleen al denken aan genetisch gemanipuleerde planten is in mijn opinie uiterst lachwekkend. Terwijl ze zich wel weer volproppen met allerlei farmaceutische producten bij elk kou-tje of griepje. Als klap op de vuurpijl is een totaal verziekte (!!) ganzenlever (nog afgezien van het dierenleed) hier een lekkernij. De Franse ‘eetcultuur’ is m.i. dan ook geen hoogstaande cultuur maar meer een obsessie….
Wat mij na 25 jaar FR terug in NL opvalt
– geen handen geven/niets te zoenen/ je raakt de mensen hier veel minder aan dan in FR. Als ik daar op mijn koor kwam, moest ik 20 mensen zoenen, hier zeggen we ‘hallo’; wel een verarming.
– de u vorm is helemaal verdwenen; iedereen zegt maar jij en jou terwijl ik een 65+ ben.
– het ‘après nous le déluge’ gevoel heerst in NL nauwelijks; wel beter, maar minder makkelijk leven;
– wel makkelijk dat de vaste horeca-tijden in NL niet gelden; in FR na 14.00 uur niks te makken…tot de pannenkoek om 17.00 uur; hier is altijd wel een hapje te scoren
Haha, heel herkenbaar hoor, ik woon al 28 jaar in Fra, langer dan dat ik in NL heb gewoond.
Verder kan ik me nog altijd flink ergeren aan de Franse automobilisten, vooral in en bij Parijs, waar ik woon… En betrap mezelf d’r op dat ik af en toe ook rare dingen doe op de weg, zo van net er nog even voor langs, moet nog net kunnen…
En ik vind dat in NL rijden de meeste mensen toch beschaafd en houden (de meesten) zich nog netjes aan de km limiet… Zelf ben ik een keer op de weg Utrecht-Amsterdam geflitst en kwam de boete mooi bij mij thuis in Frankrijk ! A bon entendeur…
verbaasd over je en jouw in Nederland in winkels etc, je voelt je er wel weer jong door…..
Ik vraag aan mijn dochter of ze een ‘broenie’ wil bakken ipv een brownie…
superleuk artikel, ik herken het allemaal. en ….bij het eten, heb ik net 1 hap door mijn keel staan ze al af te wassen!
herken ook bijna alles, dan wel op zijn italiaans…(mag toch wel? ) ;)…en vind het heerlijk! viva L’Europe Meridienne…of zeg je Meridional? 🙂
Geweldig, allen van toepassing. En een afwasborstel om de vaat te doen…..? Daar heb je toch een sponje voor.
Inderdaad geen afwasborstel en ook geen sponsje. Heb gelukkig een lave vaiselle (aan beide kanten van België) en daar gaat ALLES in. Da’s pas makkelijk. 🙂
Na het avondeten kunnen onze borden weer (bijna) schoon in de kast terug gezet worden …. want met het stokboord op tafel worden de laatste restjes saus van het bord geveegd!
Dat doen wij, Nederlanders, toch gewoon met een stukje van onze heerlijke kruimige aardappel. LOL
Heel erg grappig en herkenbaar! Ik ben na een jaar in Frankrijk weer terug in Nederland, maar sommige dingen blijven hangen, zo baal ik van de kleine winkels (waar is al die verse vis!), eet ik meestal s’middags warm, kaas na de maaltijd etc.. Zo kreeg ik ook een keer de opmerking dat ik een raar accent in mijn engels had gekregen 🙂
Geweldig herkenbaar!
Ik ken er nog eentje. Wachten in een lange rij hoort er gewoon bij, ook bij de kassa’s in de supermarkt.
Ja en dan komt er ook nog iemand binnen die een bekende van de caissière is en gaan ze elkaar uitgebreid staan begroeten (zoenen). Dat is toch bij de wilde spinnen af denk ik dan. En de klant maar wachten. Als er iemand flauwvalt of zo dan wil ik met alle plezier wachten en helpen maar dit soort flauwekul doen ze maar in hun eigen tijd1