Oradour-sur-Glane, dorp met een verleden
Op weinig plekken in Frankrijk zijn de gruwelen van WOII zo voelbaar als in Oradour-sur-Glane, een dorp in de Limousin dat in 1944 werd uitgemoord door de SS. Nog altijd een aangrijpende plek om te bezoeken.
Na de oorlog bepaalde generaal De Gaulle dat geen steen van het zwartgeblakerde Oradour verlegd zou worden. Een leeg, gehavend dorp als waarschuwing voor volgende generaties. ‘Souviens-toi. Remember‘ staat op een bord bij de ingang. En er vlakbij: ‘Silence’. Alsof dat nodig is, op deze beladen plek waar bezoekers automatisch gaan fluisteren.
Bevroren in de tijd
Dit is het Pompeii van WOII. Een plaatsje waar het leven op slag ophield en bevroren bleef in de tijd. De auto van de dokter staat nog op het plein. De bovenleidingen van de tram hangen doelloos boven de straten. Deurbordjes herinneren waar het dorpscafé was, de bakker, de garage, de scholen. Tussen de afgebrokkelde muren zijn alleen nog metalen gebruiksvoorwerpen te ontdekken. Roestige olievaten, het geraamte van een fiets, verwrongen naaimachines hebben de vlammen en de tijd weerstaan.
642 dorpsbewoners gedood
Een sober bordje duidt de plekken waar de mannen van het dorp werden opgesteld. En daar staat de kerk waar het grote drama zich voltrok: alle vrouwen en kinderen werden er opgesloten. Slechts een dertigtal dorpsbewoners wist aan de slachting van Oradour te ontsnappen: 642 mannen, vrouwen, kinderen vonden hier op 10 juni 1944 de dood.
Waarom hier?
Er zijn al veel Franse boeken en documentaires gewijd aan het drama van Oradour. Over de Duitse pantsergroep die verantwoordelijk was voor het bloedbad en waar pijnlijk genoeg ook enkele soldaten uit de (Franse) Elzas tussen zaten. Over de reden voor de daad, waarschijnlijk een vergeldingsactie voor een opgeblazen spoorbrug in de buurt. Maar waarom juist dit vredige plattelandsdorpje? In Oradour woonden niet speciaal veel verzetsstrijders.
Souviens-toi
Mogelijke redenen en vragen die weinig veranderen aan het verslagen gevoel dat je overvalt tussen de ruïnes van Oradour. In zekere zin is dit een monument voor alle oorlogen, van alle tijden. Dit is ook Bosnië, dit is Syrië. Op deze plek is menselijke wanhoop gevangen in zwarte stenen en gesmolten ijzer. Geen vrolijke noot tijdens je vakantie, dat is waar, maar wel eentje die de meeste mensen heel lang bijblijft.
Oradour-sur-Glane – Village martyr (half uur rijden vanaf Limoges), dagelijks geopend, toegang gratis. Herdenkingsmuseum €7,80. Nederlandse rondleidingskaart te koop in de boekwinkel bij de ingang. Meer info: www.oradour.org
Lees hier meer over hoe een bezoek aan Oradour-sur-Glane verloopt.
Tekst: Nicky Bouwmeester Beeld: Nicky Bouwmeester CC/Flickr Defonecda, David Surtees, MPhotographe, Paoloniratac, Mlll.
LEES OOK:
7 aangrijpende WOII-plekken in Frankrijk
Vakantiehuizen op een oude boerderij bij Limoges
Luxehotel in vroeger officierskazerne in Verdun
B&B’s bij de landingsstranden in Normandië
Mag de hond mee binnen in een buggy
Geen idee…
Aan Yolande (1)
Beste Yolande, honden mogen niet mee binnen. Ook niet aangelijnd we hebben het zelf geprobeerd maar nee.
Wij willen deze plaats graag bezoeken tijdens doorreis naar het zuiden. Mag de hond aangelijnd mee naar binnen?
Bedenk dan ook wat er in het Velodrome d’Hiver is gebeurd in de oorlog. En dat waren de Franse zelf die de razzia hielden en de joden opsloten en daarna afvoerden
We zijn er in 2019 geweest, Zo stil dat je daar wordt En als je in de kerk komt kun je uw eigen ogen niet bedwingen de tranen komen en lopen over je gezicht.
. Als we er weg waren, hebben we gezegd tegen elkaar niet te geloven, en nog hebben we het er heel veel over
Marleen en Willy
fortement touché par les faits. Une pensée au victimes.
Tilburg, 23 December 2018
L.s
Het reeds jaren geleden dat wij deze plaats bezochten maar ook nu nog steeds blijft het hangen in de gedachten en als wij met vrienden over onze vakantie’s hebben zal dit bijna altijd nog ter sprake komen
Dit is GEEN Pompeii!
In Pompeii kwamen mensen om a.g.v. een natuurramp, niet door menselijk geweld. In Pompeii zijn de mensen nu als gipsen afgietsels aanwezig, in Oradour-sur-Glane kon dat niet, alle lichamen zijn verbrand, er rest niets.
Dat is waar, en dat verschil komt in het artikel ook wel naar voren denken we, waar we op doelden is dat je ook hier ziet het leven in een klap ophield.. Door een auto die nog op straat staat, een naaimachine tussen het puin. Het dorp is daarna zo verstild gebleven, zoals we schrijven, menselijke wanhoop gevangen in zwarte stenen.. in zeker zin zoals in Pompeï.
Eens je in het dorp bent voel je sereniteit, maar ook ongemak omdat je een voet op de grond zet waar zoveel bloed heeft gevloeid.
Beter op het einde van je rit doen want de beelden schud je zomaar niet van je af.
Jen
We zijn er geweest! Heel confronterend! Je word er zwaar stil van!
Erik en Anouk
Wij zijn er ook geweest het is indrukwekkend ons is opgevallen dat er in het hele dorp geen bloempje groeit want daar is veel bloed gevloeid.
goedemorgen
wij plannen een bezoek tijdens onze terugreis. Hoeveel tijd moet ik ervoor uittrekken om rustig dor het dorp te lopen en het museum te zien.
bedankt en fijne dag nog
Hoi Guido, 2 uur lijkt ons het minimum. Maar als je het rustig aan doet ben je zo 3 uur verder..
ok, bedankt.